Untitled Story Part VIII

विकएंडला काय करायचे? देवेन - शोना दोघेही विचार करत होते.ब-याच चर्चा करून त्यांनी शेवटी ट्रेकींगला जायचे ठरवले.
शोना आणि देवेन दोघेही ट्रेकींगला गेले.सकाळी सकाळी उठून दोघांनीही डोंगर चढायला सुरू केले. उन थोडे वर येईपर्यंत जमेल तेवढे वर चढण्याचा त्यांचा प्लान होता. अगदी सुरळीतपणे दोघेही वर चढत होते आणि देवेनला पुन्हा एकदा शोनाची खोड काढायाची हूक्की आली. नेहमी प्रमाणे जरासे मागे राहून त्याने शोना.... अशी हाक मारली. तशी शोनाने दचकून मागे वळून पाहीले. आणि तिला दिसले देवेनचे मिस्किल डोळे. तिने डोळे मोठे करून त्याला शांत रहाण्याचा इशारा केला.देवेन हसू लागला आणी तिथेच थांबला.
शोना पुढे चालू लागली.
तोच "शोना....." अशी मोठी किंकाळी ऐकू आली. शोनाला वाटले देवेन नेहमीप्रमाणे तिला फसवायचा प्रयत्न करतोय. तिने वळूनही पाहिले नाही आणि चालू लागली.
मनात म्हणत होती, "आता येशील माझ्यामागे पळत पळत. ह्या वेळेस मी घाबरणार नाही. तुला जेवढी थटटा करायची आहे तेवढी कर."
थोडावेळ पुढे चालल्यावरही देवेन येईना. शोनाने मागे वळुन पाहिले. त्याचा काहीच मागमूस नव्हता.
शोनाच्या डोक्यावर आकाश कोसळले जणू. ती मागे धावली. थोडी पुढे आली आणि तिला देवेन दिसला.
.
.
.
पटपट चालण्याच्या नादात पाय सरकून तो पडला आणि त्याचे डोके तिथल्या दगडाला लागले होते.
तो निपचीत पडून होता.
शोना त्याच्याकडे धावली. त्याला कवेत घेऊन रडू लागली. तो थंड होता.
आता देवेनने नाही नियतीने थटटा केली होती शोनाबरोबर.
शोना रडत होती आणि तिला फक्त नियतीचे क्रूर हास्य ऐकू येत होते.
********************************समाप्त**********************************************